gusto ko sanang i-kalma ang sarili ko at sabihing ok lang yan, ang sabi naman ng anak mo kahit walang pera basta magkakasama kayo e.
putek! yan ay ang sa anak ko!
pano ung gagastusin ko sa pinas pag umuwi ako, hindi ako kasama sa budget nila. i mean hindi ako kasama don sa budget na pinadala ko. huh?! gulo. baka maging pabigat pa ako.
as 50sgd lang spare money ko pag uwi, mag taxi pa ako pagkagaling sa changi dahil anong petsa ung dating ko davah?!
wah (sen. miriam santiago version!).
no nangyare?! am too sentimental about this whole graduation thing. a lot of mothers will be. so nagpa book ako ng ticket after confirmation from my sissy-in-law na mapapahiram nya ako ng pera (or maiiihiram nya ako ng pera).
ayon kinembular ng mga pamangkin nya na ang mga perents e going thru a serious LQ. baket?baket?baket dinamay ang pag asa kong mailabas kahit sa kainang me bubuyog at malaking pwet ang junakis ko?!
and i was too afraid to pop the question - "sissy, babayaran ko pa ba un? hindi ko naman nagamit? dapat iningatan mo!."
tinalo ng post na to ang galit ko sa kafatid ko at lahat ng nega labels ginamit ko!
(crying - katamad tuloy pumunta ng oec!)
still at the embassy while having the 2nd emotional turmoul of my life. wish ko lang matuto kami pare-pareho with this whole parade.
ReplyDelete